Autor nieznany
Szuru szu, szuru szu,
Pan odkurzacz poszedł w ruch.
Jeździ w koło po podłodze,
Warczy przy tym bardzo srodze.
Szuru szu, szuru szu,
Wjeżdża wszędzie w zakamarki,
Czyści też najmniejsze szparki.
Wszystkie brudy migiem wciąga
I dokładnie pokój sprząta.
Kiedy skończy, zobaczycie,
Cały pokój zacznie lśnić,
A odkurzacz w ciemnym kącie
O sprzątaniu będzie śnić.
Autor nieznany
Kolorowe kredki w pudełeczku noszę;
Kolorowe kredki bardzo lubią mnie;
Kolorowe kredki, kiedy je poproszę,
Namalują wszystko to, co chcę.
Namalują domek,
I na płocie kota,
I wesołe słonko
Na pochmurne dni!
A gdy w kosmos lecieć
Przyjdzie mi ochota,
Prawdziwą rakietę
Namalują mi!
Kolorowe kredki w pudełeczku noszę;
Kolorowe kredki bardzo lubią mnie;
Kolorowe kredki, kiedy je poproszę,
Namalują wszystko to, co chcę!
Kiedy jestem smutny
Zawsze mnie pocieszą,
Siadamy przy stole
I one, i ja!
Malują cudaki,
Małpkę taką śmieszną,
Słonia na huśtawce
I w rakiecie lwa!
Autor nieznany
Pchnięcie kulą dla selerów
Sprinty dla pietruszek
Przy kałuży dzielny burak
Ćwiczy skok na brzuszek
Pory cieszą się siatkówką
Bo są dość wysokie
Kalarepa zlana potem
Rzuca młotem
Na stadionie w Jarzynowie
Świat stanął na głowie
Owoce i warzywa mają zawody sportowe
Olimpiada w Jarzynowie
Warzywa i owoce bawią się na zdrowie
Gruszki skaczą dalej, dalej
Banan rzuca dyskiem
A truskawki grają w piłkę
Nożną oczywiście
Pan ananas z łuku strzela
Zawsze w tarczę trafia
A jagódka oszczep niesie
Będzie niezła jazda
Na stadionie w Jarzynowie
Świat stanął na głowie
Owoce i warzywa mają zawody sportowe
Olimpiada w Jarzynowie
Warzywa i owoce bawią się na zdrowie
Olimpiada w Jarzynowie
Świat zakręcił się na głowie
Owoce i warzywa
Mają zawody sportowe
I bawią się jak dzieci
I skaczą, i biegają
Rozdają witaminy
Dla wszystkich uśmiech mają
Olimpiada w Jarzynowie
Warzywa i owoce bawią się na zdrowie
Autor nieznany
1.
Z lodowych klocków -
dom nie wysoki. Jego
lokator jadł mięso foki.
2.
Latem było tu boisko,
a gdy zimą mróz ścisnął,
wylano wodę czystą, to
już jest....
3.
Szybko po lodzie niosą
nas one, obie do butów są
przyczepione.
4.
Ze śniegu zrobiony,
kapelusz na głowie. Zgadnij,
kto to taki. Ja wiem, lecz nie
powiem!
5.
On na pewno nie jest
tchórzem, bo nie lęka się
gór i skał. Staje na
szczycie, na górze i po
śnieżnym stoku w dół gna.
6.
Wszyste pojazdy na
świecie muszą mieć koła,
jak wiecie, a te, nie mają ich
wcale! I zimą jeździ się na
nich wspaniale.
1. - igloo, 2. - lodowisko, 3. - łyżwy,
4. - bałwan, 5. - narciarz, 6 - sanki.
Bożena Forma
Babcia to dobry duszek,
Babcia to dobra wróżka.
Babcia często jest przy mnie,
Kiedy się kładę do łóżka.
Babcia zna bajek wiele,
Lekarstwo na nudę ma.
Babcia jest zawsze wesoła,
Na wszystkim dobrze się zna.
- Kocham cię, moja babciu! -
Zawołać mogę nareszcie.
- Babciu, bardzo dziękuję,
Że babcią moją jesteś.
Anna Kalita
Fajnie być jest przedszkolakiem
Takim sobie małym żakiem,
Do przedszkola chętnie chodzić,
Prace z Panią pięknie robić.
Wieże z klocków budujemy
I śpiewamy, i tańczymy,
Zjemy obiad, poleżymy,
Malujemy też farbami,
Wycinami nożyczkami,
Plasteliną wyklejamy,
Radość wtedy wielką mamy.
Wanda Chotomska
Wczoraj do domu mojego wszedł
Cały alfabet od a do zet:
A,b,c,d,e,f,g,h,i,j,k,l,ł,m,n,o,p,r,s,t,u,w,y,z.
Każda litera zrobiła dyg,
A potem wszystkie od razu w krzyk:
- Jesteśmy bardzo ważne osoby,
Więc nam koniecznie dorób ozdoby!
Co miałam robić?
Długopis wzięłam
I przystąpiłam
Szybko do dzieła.
O, proszę bardzo,
Ozdoby są:
Śmieszne ogonki ma ę i ą,
Pochyłe kreski - ć,ń,ó,ś,ź,
A kropkę ma litera ż.
Agnieszk Frączek
Wpadł do sklepu żabek tłum,
Jedna z nich poiwiada: - Kum!
Druga rzecze: - Rechu - rech!
A sprzedawca? Tłumi śmiech,
Lecz klienki grzecznie wita:
- Co mam paniom podać? - pyta.
Panie kręcą się po sklepie,
Szepcą:
- Róż?
- Nie, błękit lepiej.
- Kupię kaszkę.
- Eee... Nieświeża.
- A kołderkę mam wziąć z pierza?
- Skądże znowu?! To uczula!
W tym ich nigdy nie ululasz!
- A więc, kum, kum, poprosimy
Pieluch z tetry trzy tuziny,
Tran, śliniaki, ciepłe śpioszki
I ( na wyrost ) te kaloszki.
Pan sprzedawca wręcz zbaraniał:
- Po co żabom tran? Piżama?
Smoczki? Butle? Stos ubranek?!...
- Jak to po co? Dla kijanek!
Ludwik Jerzy Kern
Był sobie raz piorunochron,
Który na dachu stał,
Jak tylko miała być burza,
To się natychmiast bał.
Rzedła mu zaraz mina,
Przytulał się do komina
I drżał,
Okropnie drżał.
Gdy widział, że zbliża się chmura,
To z miejsca cierpła mu skóra.
Na dachu się kulił ze strachu
I wiać miał ochotę z dachu.
Byle gdzie,
Bez różnicy,
A najchętniej do piwnicy.
Choć w piwnicy jest ciemno
I lęk serce ściska,
Lecz przynajmniej się tam nie błyska.
Bo najbardziej przerażały go błyski,
Taki był już od kołyski,
Świątek i piątek
Krył się w jakiś zakątek,
I tym się różnił w dzieciństwie
Od innych piorunochroniątek.
Aż raz,
Pewnej burzliwej niedzieli,
Piorun w ten piorunochron strzelił.
Przebiegł mu z góry na dół po drucie.
Piorunochron poczuł lekkie ukłucie,
I już było po wszystkim,
Po krzyku,
Zupełnie jak przy zastrzyku...
Teraz dumnie na dachu stoi,
I piorunów już się nie boi.
Dorota Gellner
Bardzo lubię nad jeziorem
latem
bawić się, że jestem
prawdziwym piratem.
Zakładam chustkę na głowę,
na oko - przepaskę
i biegam z kijem w ręku
i z okropnym wrzaskiem.
Przez lunetę z gazety
patrzę na jezioro,
lecz niestety...
żadnych statków
nie widzę wokoło.
Nagle słyszę głos mamy:
- Nie krzycz tak, Michale,
Adaś bajki nie słyszy,
którą czytam, wcale!
I do tego kijem
wprost przed siebie mierzysz...
Ach, Michale!
Jeszcze kogoś
na plaży uderzysz!
Lepiej, żebyś z młodszym
pobawił się bratem.
No i jak ja mogę
być dobrym piratem?
Anna Jana - Wach
Przy kaloryferze
siedzą świerszcze cztery.
Grają na swych nóżkach
całkiem jak w operze.
Chociaż już nie grzeją
- kaloryfer zimny,
one wciąż tam siedzą,
wystukując rytmy.
Czasem takie trele
miłe są dla ucha,
zwłaszcza gdy na dworze
chłód, wiatr i wstrętna plucha.
Jednak miesiąc po miesiącu
entuzjazm maleje,
zwłaszcza zaś nad ranem
i w wolną niedzielę.
Ludwik Jerzy Kern
Pewien jeż, iglaste zwierzę,
w ogrodzie będąc na spacerze,
spotkał się z różą dość wysoką
oko w oko.
Obejrzał ją,
pomedytował,
w końcu odezwał się w te słowa:
" W imieniu wszystkich jeży w świecie
pozdrawiam cię kolczasty kwiecie!"
Dwornie się przed " kuzynką " schylił
i dalej mówi o tak, mili:
" Cieszę się,że masz piękne kolce,
nie to, co jakieś byle golce!
Bo mówiąc szczerze między nami,
liczą się ci, co są z kolcami.
Bez kolców, cóż to jest za życie?
Małe, nieważne, nędzne, tycie!
Nie ma lepszego nic nad kłucie!
Ach, kłuć - to piękne jest uczucie,
Ja ciągle kłuję jak jeż,
ty jako róża kłujesz też.
To przecież dowód jasny czyni,
żeśmy krewnymi w prostej linii.
Pocałuj mnie... "
A róża na to:
" Okropny z ciebie, jeżu, matoł!
Czy nie wiesz, choć to proste takie,
że kłucie może być dwojakie?
Ja - gdy ukłuję kogoś w rękę,
to robię to mniej wiécej z wdziękiem
i barwą kwiatu, czarem woni,
nagradzam mu draśnięcie dłoni...
A ty co?
Kłujesz, kłujesz, kłujesz
i niczym się nie rewanżujesz.
Kolor twój żaden, zapach - ech...
Więc jakiś ty mój krewny...
Śmiech!..."
Pomysł tej bajki zapożyczyć śmiałem
od Niemcewicza. Jego zakończę morałem:
Młodzieży! W płytkich żarcikach zbyt chyża
naśladyj różę, ale nigdy iża.
Jeśli z ust ostre słówko się wyśliźnie,
niech grzeczność balsam niesie małey bliźnie...
Autor nieznany
Raz kucharka Frania rosół gotowała,
gar w kropki wzięła, wodę w nim zagrzała.
Trochę mięsa najpierw, potem zaś warzywa
- taka jest kolejność, by przyrządzić wywar.
Wzięła więc z kurczaka pierś i skrzydła cztery,
marchewkę krojoną, pietruszkę, dwa selery.
Ostatnim zaś warzywem do rosołu wkrojonym
por był bardzo długi, w kolorze biało - zielonym.
Kiedy rosół tłusty parował już wielce,
dorzuciła sól i pieprz, które miała w ręce.
I tak powstał rosół, zupa nad zupami,
co od czasu do czasu zamruga oczkami.
Ludwik Jerzy Kern
W parku,
Na ławce,
Pod kasztanem,
Siedziała psina ze swym panem.
Pan zaczytany był w gazecie,
Zapomniał pan o całym świecie,
O parku,
O jesieni wdzięku...
Ale smycz mocno trzymał w ręku.
Psina zerkała w prawo
W lewo
I pogrążała się w męczarniach,
Co krok to rośnie jakieś drzewo...
Co parę metrów jest latarnia...
Jak więc nie cierpieć w takiej chwili?
( Ja bym oszalał, moi mili ).
Kapały psinie z oczu łezki,
A tu w dodatku inne pieski,
Na przełaj,
Na skos,
Poprzez trawkę
Do psiny zbiegły się pod ławkę.
Kręcą się,
Robią dużo wrzawy,
I nawołują do zabawy.
A psina nic,
Do rączki pana
Jest, że tak powiem, przywiązana.
Spostrzegły pieski smycz, co wiąże,
Więc namawiały:
- Zerwij ją że!
Niech cię to świństwo już nie trzyma!...
- Za nic! -warknęła na to psina -
Ja wiem; zazdrosne, lecz głupieście,
To najładniejsza smycz jest w mieście...
Danuta Wawiłow
Siedziała raz żabka na liściu zielonym - ojej!
Kruk stanął na brzegu i rzekł jej z ukłonem: - Ojej!
Słoneczko przygrzewa, szeleści wiaterek...
Nie poszłabyś ze mną na mały spacerek? Ojej!
- Ach, nigdy, przenigdy! Ja ciebie się boję! Ojej!
Dlaczego, dlaczego, kochanie ty moje, ojej!
Na łąkę cię wezmę, od kwiatów różową,
I tańczyć tam będziesz, i będziesz królową... Ojej!
- Żegnajcie mi, rybki, żegnajcie mi, raki, ojej!
I trzciny nadbrzeżne, i głupie ślimaki, ojej!
Odchodzę na łąkę, od kwiatów różową,
I tańczyć tam będę, i będę królową. Ojej!
Na brzeg gdy stąpiła, kruk ramię jej podał... Ojej!
Starania me długie, lecz piękna nagroda, ojej!
A gdzież jest tałąka od kwiatów różowa?
Gdzie słodka muzyka? Kruk nie rzekł ni słowa.
Rozdziawił swój dziób i........ OJEJ!
Władysław Broniewski
Zbieramy kasztany,
robimy w nich dziurki,
a wtedy je można
nawlekać na sznurki.
Tak robi się lejce,
naszyjnik z korali.
Kasztany, kasztany
będziemy zbierali.
Ewa Piątkowska
Na spacerek wychodzimy
- Ubieranie poćwiczymy
Zdejmij kapcie - buty włóż.
Teraz zapnij, no i już!
Szalik, czapka, rękawiczki
i już można wyjść za drzwiczki.
Gdy wracamy z podwóreczka
zawsze pierwsza jest kurteczka.
Rękawiczki, szalik i czapeczkę
schowaj szybko na półeczkę.
Zdejmij buty - kapcie włóż
i do sali ruszaj już!
Autor nieznany
Na wzgórzu pod Pszczyną, nad rzeczką Przebrzydłą
mieszkało w zamczysku wrzeszczące Straszydło.
Od brzasku do zmierzchu, od zmierzchu do brzasku
wierzeje zamczyska trzeszczały od wrzasku.
Przez chaszcze i gąszcze, przez grząskie moczydła
szedł wrzask przeraźliwy strasznego Straszydła.
Aż wreszcie pod Pszczynę przybyła Poczwara
i rzekła: " Robaczku! Przebrała się miara!
Wszak każde zwierzątko, od żuczka do myszy,
w mieszkaniu swym szuka spokoju i ciszy -
więc porzuć zły zwyczaj, żyć zacznij inaczej
i przestań już wrzeszczeć, a szeptać racz raczej! "
I odtąd pod Pszczyną, nad rzeczką Przebrzydłą
szeptało w zamczysku wrzeszczące Straszydło.
A morał stąd taki: mów szeptem koniecznie,
bo wrzeszczeć w zamczysku jest bardzo niegrzecznie.
Powodzenia
Autor nieznany
Na ulicy wielki ruch!
Pociąg jedzie ciuch, ciuch, ciuch,
Auto trąbi ti, ti, ti,
I odjeżdża brum, brum, bziiiii.
Motor szybko gna, co sił
Mknie tak szybko wiiii, wiiii, wiiii.
Tramwaj dzwoni dryń, dryń, dryń
Autobus zamyka drzwi piiiiiii.
Tam karetka pogotowia
Pędzi, pędzi jak szalona eo, eo, eo.
Co tak szumi za chmurami?
To samolot z silnikami sz, sz, sz.....
Tu koparka, a tam dźwig
Już budowa idzie w mig.
Tyle dźwięków dookoła,
każdy pojazd jakoś woła,
Ale wielki HUK!
Joanna Białobrzeska
Jest na mapie mała kropka,
ja tu mieszkam, tu mnie spotkasz.
Jak ciekawie i wesoło,
w moim świecie naokoło.
Na podwórku trzy kałuże,
położyły się przy murze,
trzepak bardzo dziś kaprysi -
duży dywan na nim wisi.
Kurka Koko i pies Burek,
kłócą się o jakiś sznurek,
myszka kotu gra na nosie,
w polu stoi strachów osiem.
Słońce z cieniem gra tu w berka,
pan Kominiarz z dachu zerka,
teraz każdy chyba przyzna,
że jest piękna ma ojczyzna!
Hanna Ożogowska
- Miły muchomorku,
powiedzieć mi musisz,
gdzie kupiłeś taki
śliczny kapelusik?
- Moja wiewióreczko,
chętnie ci odpowiem:
ja go nie kupiłem,
wyrósł mi na głowie.
Czesław Janczarski
Co to jest Polska?
- spytał Jaś w przedszkolu.
Polska - to wieś, i las, i zboże w polu,
i szosa, którą pędzi do miasta autobus,
i samolot, co leci wysoko nad tobą.
Polska - to miasto, strumień i rzeka,
I komin fabryczny, co dymi z daleka.
a nawet obłoki, gdy nad nami mkną.
Polska to jest także twój rodzinny dom.
A przedszkole? Tak - i przedszkole,
i róża w ogrodzie, i książka na stole.
Danuta Wawiłow
Żółtą drogą, zielonym polem
szedł raz człowiek pod parasolem
i uśmiechał się mimo słoty,
bo parasol był cały złoty,
coś mu śpiewał, bzykał jak mucha,
śmieszne bajki plótł mu do ucha...
I ten deszcz tak padał i padał,
a parasol gadał i gadał,
a ten człowiek mu opowiadał.
I oboje byli weseli,
choć się wcale nie rozumieli,
bo ten człowiek gadał po polsku,
a parasol - po parasolsku...
Lucyna Krzemieniecka
Posypały się listeczki dookoła,
To już jesień te listeczki z wiatrem woła:
- Opadnijcie moje złote i czerwone,
Jestem jesień, przyszłam tutaj,
W waszą stronę.
Lecą listki, lecą z klonu i kasztana,
Będą z listków bukieciki złote dla nas.
Nazbieramy, nastawiamy na stoliku
Tych jesiennych,
Tych pachnących bukiecików.
Grzegorz Podgórski
Słoń ma trąbę, zebra pasy,
Małpka robi wygibasy.
Wielbłąd garba ma, rak - szczypce,
Płetwy są potrzebne rybce.
Ptak ma skrzydła, baran - rogi,
A wąż nie ma nawet nogi.
Lis jest rudy, czarny kruk,
Zaś stonoga ma... sto nóg!
Takie różne, tak ich wiele,
Są to nasi przyjaciele.
Lekcja prosta wyciægnięta:
Dbajmy wszyscy o zwierzęta!
Autor nieznany
Jest tych zmartwień sto tysięcy
Albo nawet jeszcze więcej.
Lecz, gdy przeżyć je się uda,
Wówczas w życie wkracza...NUDA.
Co z nią począć? Gdzie przegonić?
Co wymyślić? Czym się bronić?
Ciężka sprawa - nie ma cudów -
Chyba przyjdzie... umrzeć z nudów.
O, przepraszam! - tu się wtrącę -
Wnioski to niepokojące.
Przecież każdy o tym wie -
Z nudów można, gdy się chce:
... wodę grabić, wiązać w pęczki.
Wydłubywać z desek sęczki,
Puścić wolno puch z poduszki,
Wetknąć, gdzie się da, paluszki,
Liczyć wzorki na dywanie,
Na kolację zjeść śniadanie,
Siostrze, która stroi dąsy,
Domalować w nocy wąsy,
Słuchać przestróg jednym uchem,
Leniuchować na dół brzuchem...
